7 redenen om in coronatijd toch naar Cuba te reizen
Ik zit. Ik schrijf. Ik leef. En ik luister naar de tonen van het lied dat de Cubaanse muziekgroep Havana D’Primera schreef wanneer de wereld dicht zat. Quiero verte otra vez! Ach, ik wil je ook terugzien lieverd! De vraag die dan ook op mijn lippen brandt: cuándo? Wanneer mag ik weer reizen naar Cuba? Wanneer hoor ik weer de heerlijke woorden die me in vuur en vlam zetten: ‘Ladies and gentlemen, we will be landing shortly. Please return to your seat.’ Gevolgd door het niet te evenaren: ‘Bienvenidos a La Habana, Cuba. Outside temperature is 28°C.’
De Cubaanse grenzen zijn open maar wil dat ook zeggen dat de wereld opnieuw in beweging komt? Durf jij in gezelschap een land verkennen waarvan je weet dat - net zoals in België - corona nog onder de mensen dwaalt? Het is een antwoord dat je bij jezelf moet zoeken. Mijn mening? De voorzorgen die je hier neemt, zal je ook ergens anders nemen. Gooi je plots alle remmen los omdat je onderweg bent? Elk land is in de ban van het virus en neemt zijn eigen maatregelen om het in te dijken. Is het niet aan jou om je te beschermen en de verantwoordelijkheid te nemen om zo veilig mogelijk te reizen? Of wil je je echt niet nog méér blootstellen door buiten te zijn? Stof ter discussie met pro’s en contra’s waar altijd wel een waarheid in zal zitten.
Stel dat je op reis wil én kan, en je hebt nog geen idee naar waar, dan overtuigen deze 7 redenen je misschien wel om je rugzak richting Cuba te pakken in tijden van corona.
Het is heerlijk vertoeven bij Toscaanse temperaturen die we ondertussen kennen in België maar onze zomer kent nog steeds zijn limieten. Wanneer de herfst de bladeren hier rood en bruin kleurt, stopt het of zou het moeten stoppen met regenen in Cuba. Een verlenging van dat zomers gevoel krijg je vanaf oktober, november. En denk aan alle jaloerse berichten die je krijgt wanneer je jouw social media in januari bombardeert met een staalblauwe hemel terwijl je in t-shirt dat glas rum achterover kapt. Je steekt best wel een fleece in je rugzak. Je hebt geen idee hoe fris 17°C ‘s nachts is! Reizen in de maanden mei tot oktober kan uiteraard ook maar dan moet je rekening houden met zwoele temperaturen en een extra regenbui.
Praten mag nog steeds! Schroef alvast je Spaans bij. Hola! Qué tal? Oye muchacho! Vamos a bailar? Me puedes un mojito por favor? Neem het van me aan, er gaat een wereld voor je open wanneer je enkele woorden Spaans spreekt. Cubanen zijn van nature nieuwsgierig en zitten niet verlegen om een praatje met je te slaan. Hun socialismo brengt hen naar plazas waar ze domino spelen, muziek maken, roddelen over alles wat passeert en discussiëren over wat hen die dag bezig houdt. En het fijne van al, ze vinden het helemaal niet erg als je deelneemt aan het gesprek! Al dan niet met mondmasker heb je doorgaans geen probleem om te horen wat een Cubaan zegt want ze zijn geboren met een stem die dubbel zo hard klinkt als de onze. Dus die social distance met de locals ….. geen probleem! Of toch niet wat praatjes maken betreft.
In enkele landen werd de verkoop van alcohol in volle coronacrisis aan banden gelegd. No stress, in Cuba draait de rumproductie nog steeds op volle toeren. Laat ‘el ron de Cuba’ een product zijn waar ze fier op mogen zijn. Een mojito serveren ze op toeristische plaatsen voor je neus als je ongeveer 3 tot 4 CUC betaalt. Of er limoenen zullen zijn, kan ik helaas niet garanderen. En ja, ik versta evenmin als jullie waarom een land als Cuba geen limoenen heeft. In Havana kan je het rummuseum bezoeken, in Trinidad de vallei waar vroeger massaal veel suikerriet werd geoogst. Voor wie uit de lucht komt gevallen: suikerriet is de basis van hun niet te evenaren godendrank. Met een gemiddeld alcoholpercentage van 40% en een glaasje per dag, wil ik geloven dat rum bijdraagt aan het verdrijven van vieze virussen en bacteriën. Ik mag uit ervaring spreken want op enkele dringende toiletbezoeken na, was ik nog nooit ziek tijdens mijn Cubaanse avonturen.
Wil je veilig onderweg zijn, dan is het in tijden van corona aan te raden je eigen vervoer te hebben of voor middelen te kiezen waarbij je je vervoersmiddel enkel deelt met je bubbel, eventueel voorafgegaan door een desinfecterende nattedoekjesronde. En dat vervoersmiddel kan alles zijn, afhankelijk van je avontuurlijke karakter. Een gammele in elkaar gebokste en een niet altijd zo fancy camion, auto, bus of paardenkar bijvoorbeeld. Ze slagen erin om zelfs een verlepte Lada zo op te smukken dat zelfs jij nog zou twijfelen om dit stuk oud gelakt staal op een boot richting België te zetten. Het zijn echt niet alleen de oude Amerikaanse Ford of Chevrolet die het straatbeeld kleuren en een fotoshoot van een kwartier verdienen. Een volgestampte lokale bus zou ik voorlopig nog links laten liggen. Het is zeker mogelijk om met gecharterd vervoer van de ene ervaring naar de andere te reizen. Doorgaans vind je vrij snel privé-transport om het eiland te verkennen.
Cuba biedt ook redelijk wat outdoor-activiteiten. Wandelen in de Sierra Maestra of de nationale parken rond Baracoa bijvoorbeeld. De paden lenen er zich niet toe om met twee naast elkaar te wandelen en de ervaring leert dat spontaan social distance wordt gecreëerd dankzij het conditieniveau waar niet iedereen mee geboren is. In een grot kruipen om het arsenaal aan vleermuizen te zien, zou ik vandaag niet direct promoten. Aangeraden zijn paardrijden, fietsen, snorkelen, kajakken en op het strand liggen voor de minder actieve zielen onder ons. Je kan een ode brengen aan Ché in Santa Clara, sigaren roken na het paardrijden in Viñales, cocktails uit kokosnoten slurpen op voldoende grote stranden, zwemmen in watervallen rond Trinidad, fietsen in Havana en op anderhalve meter van elkaar door de koloniale steden slenteren.
Salsa dans je met twee. Correcto! Maar die solo-moves zijn best ook wel intens om te leren. Sla die workshop dus niet over! Je eerste uren salsales leer je sowieso je eigen heupen bewegen en tel je miljoenen keer tot 3 om die basisstappen onder de knie te krijgen. Fun blijft gegarandeerd. En het is niet alleen salsa dansen wat de klok slaat: de electric beats zijn on the move, live-bands zorgen voor een iets minder rustig diner met 12, reggaeton is best hip als je solo danst en rumba is een dansspektakel van afstoten en aantrekken en kan best met een afstand van anderhalve meter. En is dansen niet jouw ding, kan je gerust de aerobic class in openlucht volgen.
Ik wil Cuba nog zien voor het verandert. Alvast een goede reden want dat betekent dat je ergens opgevangen hebt dat Cuba beweegt en je dus bijgevolg enige vorm van interesse vertoont om dit land beter te leren kennen. Voor wie een eerste keer naar Cuba gaat, heb ik goed nieuws. You will not see the difference. Maar ik kan je alvast verklappen dat Cubanen met trots en fierheid vertellen wat ze ondertussen wél al mogen en kunnen. Of hoe ze lachen met alle miserie die ze vandaag trotseren omwille van die veranderingen. Zijn ondertussen in het straatbeeld verschenen: wifi-pleinen om je te connecteren met de buitenwereld, auto van Peugeot, elektrische scooters uit China, bordjes ‘huis te koop’, voorkamers van huizen die zich de lokale Brico wanen en meer Cubanen met paspoorten. Verdwijnen regelmatig uit het straatbeeld: kaas, tomaten, rijst, brood, eieren en limoenen. Als dit je allemaal nieuwsgierig maakt, wacht je beter niet tot corona helemaal voorbij is. Want er zijn vele landen die dankzij corona dingen op een andere manier aanpakken. Of het altijd even efficiënt is, blijft een vraagteken.
Uiteraard blijft de ‘Wat als-vraag’ onbeantwoord. Wat als ik ga eten op restaurant? Wat als ik daar naar de supermarkt ga? Als het je kan geruststellen: het aantal Hyper Carrefours is er op 1 hand te tellen. Wat als ik elke 2 dagen op een andere plaats slaap? Allemaal terechte vragen. En ik ben de laatste die zal zeggen dat reizen op dit moment veilig is maar ik ben ook de laatste die zal zeggen dat de Colruyt bij ons corona-proof is.
Wat je vooral moet onthouden: in Cuba vinden ze altijd wel een gepaste oplossing voor alles. En op de manier waarop ze het virus hebben weten in te dijken, daar kan onze regering nog veel van leren. Een Cubaan weet met heel wat situaties op een positieve manier om te gaan en maakt er onder alle omstandigheden altijd het beste van. Eén van de redenen waarom ik altijd graag naar hen terugkeer. En waarom ik denk dat je reizen in Cuba in tijden van corona zeker kan overwegen.
